5/8/21-5/8/22
Ένας χρόνος..
Ένας χρόνος από την ημέρα που κάηκε το σπίτι μας.
Ένας χρόνος που όλες οι θυσίες, οι ατελείωτες ώρες βάρδιας, τα αμέτρητα χιλιόμετρα περιπολιών και τα αμέτρητα ξενύχτια, έγιναν στάχτη. Έτσι απλά.
Δώσαμε πολύ δύσκολη μάχη, αλλά ήταν άνιση και δεν τα καταφέραμε. Παλέψαμε με ότι είχαμε αλλά όσες ώρες κι αν παλέψαμε ακούραστα δεν ήταν αρκετό. Ο ’’ΟΜΙΛΟΣ’’ όπως λέμε πληγώθηκε από τις φλόγες, όμως χάρη στην δύναμη των μελών του κρατήθηκε και σώθηκε καθώς δεν <<εγκαταλείφθηκε>> στο έλεος της πυρκαγιάς.
Συνεπώς. Ένα χρόνο μετά είμαστε εδώ και συνεχίζουμε το έργο μας, με ανιδιοτέλεια και την ίδια αγάπη για αυτό που κάνουμε.