Το παλιό κτήριο, που μέχρι το 1967 στέγαζε την φρουρά του τέως Βασιλιά, έχει παραχωρηθεί από το 1983 στον Όμιλο.
Από τότε μέχρι και σήμερα αποτελεί την επίσημη έδρα του Ομίλου. Όταν το παλιό αυτό κτήριο παραχωρήθηκε στον Όμιλο ήταν ήδη από 15ετίας εγκαταλειμμένο.
Με προσωπική εργασία των μελών και με το χέρι βαθιά στην τσέπη, κατάφεραν τα μέλη του Ομίλου να το φέρουν σε μια κατάσταση ώστε να μπορεί να μας προσφέρει στέγη και σήμερα πλέον να έχουμε αίθουσα συνεδρίων, αποθήκες, βοηθητικούς χώρους, κέντρο επικοινωνιών, κέντρο επιχειρήσεων κλπ.
1983 – 1990
Κατά την περίοδο αυτή, ο Όμιλος επιδεικνύει σημαντικό έργο στην περιφρούρηση και πρόληψη των δασικών καταστροφών με έγκαιρη ειδοποίηση των αρχών, υποβοήθηση στην καταστολή, αναδασώσεις και προστασία του δάσους από ένα ευρύ φάσμα απειλών (λαθροϋλοτομία, εκχερσώσεις, λαθροθηρία κ.α.), αλλά και κοινωνική και εκπαιδευτική δραστηριότητα.
Κατά το χρονικό διάστημα αυτό, ο Όμιλος αναπτύσσεται εκτός των αρχικών περιοχών (Πάρνηθα, Πεντέλη) και σε Υμηττό, Σαλαμίνα, Ποικίλο όρος, Μαραθώνα και Λαύριο.
Στα πρώτα επτά χρόνια της ζωής του Ομίλου, η προσφορά του είναι καθοριστική. Η συνεργασία με τις αρχές αγγίζει το άριστο, και σαν επιστέγασμα της προσπάθειας, η Πολιτεία εντάσσει τον Όμιλο στον σχεδιασμό «Ξενοκράτης».
1990 – 1996
Έχοντας πλέον γερές βάσεις, με έμπειρα και ικανά στελέχη, ο Όμιλος κάνει δυναμικές κινήσεις, όπως την απόκτηση δικής του συχνότητας ασύρματης επικοινωνίας, την απόκτηση πυροσβεστικού οχήματος, την προμήθεια υλικών πυρόσβεσης κ.α. Οργανώθηκε έτσι μια ομάδα εθελοντών που μπορούσε πλέον να δράσει μόνη της στην καταστολή δασικών πυρκαγιών στην αρχική τους μορφή. Η άμεση ενεργοποίηση του Ομίλου σε περιπτώσεις περιστατικών οφειλόταν στην λειτουργία 120 περίπου μελών που ήταν εφοδιασμένα με συσκευές ασυρμάτου ως βάση για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις ενδεχόμενες εκδηλώσεις δασικών πυρκαγιών.
Η πρόληψη των καταστροφών με πρόσθετο μηχανισμό και με σχεδιασμό, αλλά και η καθιέρωση περιπολιών στις δασικές περιοχές και η συνεχής προσπάθεια, έχει τα αποτελέσματά της που είναι ορατά ακόμη και σήμερα αν κοιτάξει κανείς τα αποτελέσματα των δασικών πυρκαγιών και τα συγκρίνει με την περιοχή της Πάρνηθας.
1996 – 2004
Είναι μια καθοριστική περίοδος με μεγάλες δασικές πυρκαγιές, με την ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, με σημαντικές φυσικές καταστροφές (σεισμούς, χιόνια, πλημμύρες) και με σημαντικές αλλαγές στην δομή του Ομίλου.
Από το 1998 έχουμε συνεργασία με το Πυροσβεστικό Σώμα στην πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Ο τότε αρχηγός Π.Σ. κ. Παν. Φούρλας με τους επικεφαλής του σώματος κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τα μέλη του Ομίλου για την ανταλλαγή απόψεων και την συζήτηση των προτάσεων σχετικά με την συνεργασία στο μέτωπο των πυρκαγιών, και λοιπών φυσικών καταστροφών.
Στο διάστημα αυτό ο Όμιλος εντάσσεται στην Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και αποκτά άρτιο εξοπλισμό για κάθε περίσταση φυσικών καταστροφών. Αποκτά το δεύτερο όχημα 4 x 4, αποκτά δορυφορικά συστήματα επικοινωνιών και ενεργοποιεί αναμεταδότη για την καλύτερη επικοινωνία του κέντρου επιχειρήσεων με τα μέλη, ενεργοποιεί κύκλωμα παρακολούθησης με ηλεκτρονικά μέσα για τον κίνδυνο πυρκαγιάς εντός δασικής περιοχής και εφοδιάζεται με δεξαμενές νερού χωρητικότητας 100 τόνων, μία εκ των οποίων κατασκευασμένη για την αναρρόφηση νερού από πυροσβεστικά ελικόπτερα.
Όσο αφορά το έμψυχο δυναμικό, με αφορμή τον καταστροφικό σεισμό του 1999, ο Όμιλος αναπτύσσει διασωστική ομάδα και ομάδα άμεσης επέμβασης. Επίσης, κατά τις χιονοπτώσεις που πλήττουν τα τελευταία χρόνια την Αττική, ο Όμιλος έχει εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης -το οποίο λειτούργησε με πρωτοφανή επιτυχία- με σκοπό τον άμεσο απεγκλωβισμό ατόμων από δύσβατες περιοχές, την μεταφορά ασθενών αλλά και την διάνοιξη δρόμων και ρίψη άλατος.
Κλείνοντας την πολύ συνοπτική αυτή περιγραφή σχετικά με την δράση του Ομίλου, όλοι εμείς, τα μέλη του «Ομίλου Φίλων του Δάσους», θέλουμε να σε παρακαλέσουμε.
Μη μένεις θεατής. Γίνε εθελοντής!
